هوا باراني است و فصل پاييز
گلوي آسمان از بغض لبريز


به سجده آمده ابري كه انگار
شده از داغ تابستانه سرريز


هواي مدرسه ، بوي الف با
صداي زنگ اول محكم وتيز


جزاي خنده هاي بي مجوز
و شاديها و تفريحات نا چيز


براي نوجواني هاي ما بود
فرود خشم و تهمت هاي يكريز


رسيده اول مهر و درونم
پرست ازلحظه هاي خاطرانگيز


كلاس درس خالي مانده از تو
من و گلهاي پژمرده سر ميز


هوا پاييزي و باراني ام من
درون خشم خود زنداني ام من


چه فرداي خوشي راخواب ديديم !
تمام نقشه ها بر آب ديديم !


چه دوراني چه روياي عبوري !
چه جستن ها به دنبال ظهوري !


من و تو نسل بي پرواز بوديم
اسير پنجه هاي باز بوديم


همان بازي كه با تيغ سرانگشت
به پيش چشمهاي من ترا كشت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: